کارشناس گردشگری استان کرمانشاه در یادداشتی نوشت: از مؤلفه‌های مهم در مبحث جذب گردشگر موضوع ایجاد زیرساخت‌ها برای خدمات‌رسانی به گردشگران است. شاید هر منطقه قابلیت‌های مهمی را برای جذب گردشگران داشته باشد مانند جاذبه‌های فرهنگی، تاریخی و یا طبیعی اما وجود جاذبه‌ها به تنهایی نمی‌تواند موجبات سود رسانی منطقه را فراهم کند. لذا می‌طلبد تا برای بهره‌برداری از سود حاصله از درآمد ناخالص گردشگری اقدام به ساخت و توسعه و ایجاد زیرساخت‌های گردشگری کرد.

به طور کلی وجود آثار و جاذبه‌ها تنها سرمایه‌ای‌ است که برای بهره گرفتن از این سرمایه بایستی زیرساخت‌ها را ایجاد کرد، از جمله این زیرساخت‌ها مسیر دسترسی، توسعه راه‌های ارتباطی هوایی زمینی و یا دریایی است و توسعه هندلینگ در این بخش‌ها و نیز ایجاد مراکز اقامتی پذیرایی و غیره است.

 یکی از این زیرساخت‌هایی که می‌تواند تاثیر دوچندانی را برای جذب گردشگران داشته باشد مبحث ایجاد واحدهای بین‌راهی است که شامل جایگاه‌های سوخت، سرویس‌های بهداشتی، سالن‌های غذاخوری و غیره است. این واحدها در طول تاریخ در مسیر جاده‌ها و یا در داخل روستاها و شهرها شکل گرفته و هنوز نیز وجود دارند.

گاها وجود یک قهوه‌خانه هر چند کوچک در یک مسیر پر پیچ و خم جاده‌ای دور افتاده توانسته است که نقش بسیار تاثیرگذار را در جذب گردشگران آن منطقه داشته باشد. واحدهای کوچک بین‌راهی در گذشته با توسعه راه‌ها و مسیرهای دسترسی بعضاً به مجموعه‌های بزرگی تبدیل شده‌اند که نه تنها در مبحث اشتغال بلکه در موضوع خدمات‌رسانی به گردشگران نقش مهم خود را ایفا کرده‌اند. اما متاسفانه در بسیاری از نقاط نه تنها این موضوع مد نظر قرار نگرفته است بلکه ضوابط دست و پاگیر نیز موجب عدم ایجاد این واحدها شده است.

در گذشته معمولاً هر ۳۰ کیلومتر به عنوان یک منزل از آن نام برده می‌شد و رعایت این فواصل موجبات ایجاد کاروانسراها و سراها را فراهم آورد، این فاصله بنابر شرایط آن زمان و استفاده مسافران و کاروان‌ها به دلیل استفاده از چهارپایان و طی مسیر به‌صورت پیاده‌روی در نظر گرفته می‌شد. امروزه شاید این فاصله به خاطر استفاده از ماشین تغییر پیدا کرده باشد اما می‌طلبد حداقل هر ۶۰ کیلومتر در مسیر جاده‌ها اقدام به ایجاد مراکز بین‌راهی و یا ایجاد واحدهای بهداشتی بین‌راهی شود.

شاید این موضوعات در نگاه اول بی‌اهمیت باشد اما با نگاه ژرف‌تر و عمیق‌تر می‌توان پی برد که وجود چنین مکان‌هایی می‌تواند موجب جذب گردشگر، ماندگاری، ایجاد اشتغال، توسعه و رونق گردشگری در یک منطقه باشد.

نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه کرد، نظارت بر ارائه خدمات مناسب به گردشگران در این مراکز یکی از موارد اساسی است که باید به صورت مداوم، مستمر و با جدیت مورد توجه قرار گیرد. بدون تردید نوع خدماتی که در این مجموعه‌ها به لحاظ کمی و به ویژه کیفی ارائه می‌شود نه تنها در میزان رضایتمندی گردشگران اثر گذار است بلکه تثبیت گردشگری منطقه را به دنبال دارد.

ورود جدی وزارت میراث‌فرهنگی به مقوله سامان‌دهی سرویس‌های بهداشتی که یک اقدام اساسی برای بهبود بخشی از خدمات بین‌راهی در سطح کشور است را می‌توان یک گام بزرگ برای رفع نیازهای اولیه گردشگران و بهبود خدمات در مسیرهای اصلی دانست. اتفاق بسیار مثبتی که در صورت اجرایی شدن و نظارت دقیق تحولات بسیار مثبتی را در حوزه گردشگری داخلی کشور ایجاد می‌کند.

در پایان باید گفت توسعه خدمات بین‌راهی را می‌توان یک سرمایه‌گذاری بلند مدت برای توسعه گردشگری کشور دانست که نقش اساسی در افزایش رضایتمندی گردشگران و رونق مسیرهای گردشگری دارد.

انتهای پیام/